در حقیقت زرشک، هر یک از تقریباً 500 گونه درختچه خاردار همیشه سبز یا برگریز که جنس Berberis از خانواده Berberidaceae را تشکیل می دهد، که عمدتاً بومی منطقه معتدل شمالی، به ویژه آسیا است.
گونه‌های انگور اورگان که قبلاً در Berberis گنجانده شده بود اما اکنون به جنس Mahonia اختصاص داده شده است، گاهی اوقات زرشک اعلا نامیده می‌شود.
گیاهانی از جنس بربری دارای چوب زرد رنگ، گلهای زرد، شش گلبرگ و معمولاً خارهای سه شاخه در پایه ساقه برگها هستند.
میوه آن توت قرمز، زرد، آبی، بنفش یا سیاه است که یک تا چند دانه دارد. از میوه های چندین گونه ژله ساخته می شود.
رنگ های زرد از برخی از گیاهان زرشک آمریکای جنوبی و آسیایی استخراج می شود. گونه های بربری به عنوان منبع شهد برای زنبورهای عسل در غرب آسیا استفاده می شود.
مسابقه بریتانیکا آن گل را نامگذاری کنید! زرشک آمریکایی یا آلگنی (B. canadensis) بومی شرق آمریکای شمالی است.
زرشک ژاپنی (B. thunbergii) اغلب به عنوان پرچین یا درختچه زینتی برای شاخ و برگ های پاییزی قرمز مایل به زرد و توت های قرمز روشن و ماندگار آن کشت می شود.
چندین واریته با شاخ و برگ بنفش یا زرد، بی خارگی یا عادت کوتوله در منظره مفید هستند. یکی دیگر از گونه های پر کاشت، زرشک زمستانی (B. julianae)، درختچه ای همیشه سبز با توت های سیاه مایل به آبی است.
کشت برخی از گونه های زرشک در برخی مناطق ممنوع است، زیرا در آنها یکی از مراحل هاگ قارچی که باعث زنگ سیاه ساقه گندم می شود، وجود دارد.
انگور اورگان که به آن انگور هالی نیز گفته می شود، هر یک از چندین گونه از جنس ماهونیا، درختچه های همیشه سبز از خانواده زرشک (Berberidaceae) که به دلیل ارزش زینتی خود رشد می کنند.
M. aquifolium، انگور معمولی اورگان، 90 سانتی متر (3 فوت) یا بیشتر بلند است و بومی سواحل اقیانوس آرام آمریکای شمالی است.
بیشتر برای شاخ و برگ آن استفاده می شود: برگ های براق و چرمی، با پنج تا نه برگچه، لبه های خاردار مانند هالی هستند.
گلهای زرد معطر کوچک در خوشه‌های انتهایی قبل از توت‌های خوراکی آبی کوچکی قرار دارند که می‌توان آنها را به صورت ژله درآورد.
