سماور برقی که قادر به برآورده کردن آرزوهای انسان بود

در حقیقت سماور برقی است که برای گرم کردن و جوشاندن آب استفاده می شود، سماورها در قرن هجدهم ظاهر شدند و گمان می‌رود که در روسیه اختراع شده‌اند، اگرچه این مورد بحث است.

طبق وب سایت The Lower East Side Restoration Project، آنها معمولاً از فلز، از جمله آهن، برنج، مس و برنز ساخته می شوند، سماورهای عتیقه می توانند هزاران دلار قیمت داشته باشند.

سمار ها از نظر طراحی از ساده تا آراسته متفاوت هستند و در اشکال، رنگ‌ها و اندازه‌های مختلفی تولید می‌شوند، اما برخی از عناصر اساسی مشترک در هر یک وجود دارد.

تمام سماورهای غیرالکتریکی در مرکز خود یک لوله عمودی به نام لوله یا دودکش دارند. اگر سماور را به عنوان یک موتور در نظر بگیرید، آنگاه لوله، محفظه احتراق است، جایی که سوخت در آن می سوزد.

بدنه ای که لوله را احاطه کرده است، آب را نگه می دارد، بیشتر سماورها یک گرمکن نیز دارند، فضایی در بالای آن برای نگه داشتن و گرم نگه داشتن قوری، آب گرم از سماور از طریق یک لوله ساده که دریچه نیز نامیده می شود، جریان می یابد.

به گفته دانیل ناگی، که سندی به نام «HOWTO چای روسی برای هکرهای لینوکس» نوشته است، «سماوری که در زیر نور خورشید می درخشد، نشانه مهمان نوازی و اخلاق خوب میزبان مهمانی است».

برای گرم کردن آب در سماور، طبق دستور نقی، بدن را با آب و لوله را با زغال (یا مخروط کاج خشک یا مواد قابل احتراق دیگر) پر کنید.

برای احتراق سوخت می توانید از روزنامه استفاده کنید، با پمپ کردن لوله به آتش کمک کنید. سماورها دارای دو لوازم جانبی هستند: یک کلاهک و یک دودکش.

وقتی آتش شروع شد، پسوند دودکش را به لوله وصل کنید. وقتی لوله داغ می شود، آب را گرم می کند. هنگامی که آب به جوش آمد، پسوند دودکش را بردارید و لوله را با درپوش بپوشانید، سپس به میزان لازم، آب داغ را از کاسه بریزید.